Dünya, ne zamana kadar böyle üç numara büyük olacak bana..?
Zira bazı zamanlar, dünyanın daha da büyük geldiğini hissediyorum.. Yüzme bilmeden okyanusa dalmış gibiyim; boğuluyorum..
Şu tükürdüğümün gece saati sıfırbir sıfıraltıda, herkes yatakta iken ben okyanusta ne arıyorum..!
8 Yorum:
Okumaya ilk yazılan yıldan başlamam gerek aslında. En azından dogru okuma biçimi bu. Kim kitabın sonundan başlayıp başına gelir ki. Sonunda olup biteni bildikten sonra başının ne keyfi kalır. Ama bende öyle işlemiyor rota. Sonunu bildiğim hikayenin başı daha çok okunası geliyor.
Bazen yazdığımız iki satırlık cümle koca bir sayfada giriş gelişme sonuç olarak ele alınabilecek kadar fazla ayrıntı içerir. Mesela sıfırbir sıfıraltı okyanusta olmak gibi.
O kadar geriye gitmene gerek yok..Kendimi bildim bileli hep tekrar bir hayattayım..
Pek çoğumuz tekrarlıyor bu hayatı. Yine de herbirimizin tekrarı birbirinden farklı. Okunası olan da, bu ince nüanslarla bezeli farklar değil midir
Bende fark yok.. 16 sene önce de aynı şeyleri aynı cümlelerle yazıyordum, şimdi de.. Bir arpa boyu yol alabilmiş değilim..
Buna okuyan mı karar verse :)
Yazan karar versin ki okuyan boşuna yorulmasın.. Okuyana, yazan kişi kıyağıdır bu..
Kıyak reddedilmiştir. Yaz kızım, gerekirse çile çekilecek ancak nihayetindeki tecrübeye okuyucu kendi tırmanacaktır. Erişilenin haz mı boşa zaman kaybı mı olduğuna okuma birtiğinde karar verilecektir. Yazara bu konuda söz hakkı tanınmamamıştır.
Peki, karar senin.. Oku bakalım..
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.