Bu Yıl Öğrendiğim Şeyler..

 Cümleye başlarken, "Bu yıl öğrendiğim en önemli şey..." deyip hayatınızdaki değişiklikleri ifade ediyorsunuz ya hani; abi siz nasıl sürekli bir şeyler öğrenebiliyorsunuz..? 

Ben yıllardır hiçbir şey öğrenememişim gibi hissediyorum.. Sanki ilkokul 3.sınıfa kadar öğrendiklerimle bir hayat geçiriyor gibiyim.. Siz ise sürekli hayattan bir şeyler öğreniyor, üstelik bir de bu öğrendiklerinizi özümseyerek daha sonra bizlere ifade edebiliyorsunuz.. Helâl olsun valla.. Darısı benim gibi odun hayatı yaşayan andavalların başına..



Hayata Fazlalık..

 Öyle bir yalnızlık hissi sardı ki içimi, akşam saat onbirde sokağa attım kendimi.. 

Kimse olmaz, herkes evindedir, diye düşündüm ama neredeyse sokaklar doluydu.. İnsanlar eşleriyle, dostlarıyla yürüyüşe çıkmışlardı.. Evin az ilerisindeki park bile insan kalabalığı içindeydi.. Oynayan çocuklar, yeşile kilim serip mangal yapan, semaverde çay demleyen, çekirdek çıtlayan insanlar doldurmuştu her yeri.. 

Yalnızlık hissinden kurtulmak için çıktığım sokakta, kendimi iyice yalnız hissedip, yarım saat geçmeden eve attım cüssemi.. Sonrasında hemen yatağa geçtim.. 

Artık biliyorum; ben bu hayata fazlalığım.. 



Evcilik Oyununun Çocuğuyum Ben..

Küçükken evcilik oynar mıydınız..? Biz oynardık..  Ya "doktorculuk" oynar; hasta iyileştirirdik, ya anne-baba-çocuk olur, evde büyüklerden gördüğümüz şeyleri taklit ederdik.. 

Evcilik oynarken hiç baba olmuş muydum, doğrusu pek hatırlamıyorum ama çocuk olduğumu iyi hatırlıyorum.. Çünkü bir kez çocuk maması diye çamur yedirmişlerdi bana.. 


Küçüklükten gelen bir durum olduğundan olsa gerek, aradan geçen onca yıldan sonra anladım ki, ben hâlâ evcilik oyunundayım ve hâlâ çocuk rolünü oynuyorum.. "Baba" olabilecekmişim gibi davrandım bir ara ama sahiden başaramadım, hiç başarabilecek gibi de durmuyorum..

Siz de beni bu saatten sonra yeniden <Çocuk> olarak görün lütfen.. Gerekirse mama diye çamur yedirin ama her gün iyice üzüldüğüm baba rolünü artık bana vermeyin.. Çünkü sahiden o rolü oynayamıyor, iyice elime yüzüme bulaştırıyorum..






Yalnız İnsan Korkusu..

 Yalnızım ve bunu en yakınımdaki insan dahi görmüyor..

Yalnız insan ve korkan insan, her ân her şeyi yapabilir, derler.. İnşaallah öyle değildir..








Vazgeçiş..

Selam..


Güzel olan ne varsa ben kaybettim.. 


Diyeceklerim bu kadar.. İyi günler..


Gaza Gelince Yürürüm..

Birkaç gündür, kendi kendimi gaza getirmeye çalışıyorum.. Gaza gelirsem eğer her akşam 1 saat kadar yürüyeceğim.. Yürüyüş yapmamın, hem fiziksel hem zihinsel olarak iyi geleceğini hissediyorum.. Gel gör ki, kaç gündür tembellik daha ağır basıyor.. 


 


Kapı Zilinin Harikalığı..

Kapı zilinin ne kadar harika bir icat olduğunu, kapıyı anahtarı ile açmak zorunda kalan insanlar bilir..

Senin kapı zilini çalmandan sonra, sana kapıyı açarak, gülümseyen bir ifade ile "hoşgeldin" diyen biri varsa, bu hayatta yalnız olduğunu iddia edemezsin.. 





..

Seni özleyen kalbim kurusun..