Anne Kuzusu..

Dünya durdukça başımda durasıca annem, nasipse on-onbeş gün içinde gelecek yeniden..

...Gelsin de zaten..

 Ben artık yalnız duramıyorum.. Fiziksel olarak kendi kendime yetemiyorum.. Çok tembelim.. Ev işleri işkence gibi geliyor.. İyiden iyiye bıraktım kendimi.. Her konuda hazıra konmaya başladım.. Asalak gibi başkalarına muhtaç yaşıyorum.. Yetmişaltı yaşındaki bir kadının bakımına mecbur gibiyim..

Sadece ben mi böyleyim..? Günde iki kere arıyor beni kurban olduğum.. Aklı da kalbi de bende.. Babamdan sonra tutunduğu dal ben oldum sanırım.. Birkaç gün bile ayrılsa, huyumu bildiği için olsa gerek, aklını da evde bırakıp gidiyor nereye gidecekse..

Kırk yaşında, iyiden iyiye anne kuzusu oldum.. Annem de evladının kuzusu.. Sanki bağımlı olduk birbirimize.. Onun aklı bende, benim -annem kadar olmasa da- aklım onda.. 

...

Sağlık ver Ya Rab.. 


0 Yorum:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.