Kurduğumuz hâyâllere, ettiğimiz kavgalara bakın.. Ne kadar komik aslında..
Ölü gibi oturmuş, televizyon seyrediyor, kendimizle ilgili hiçbir şekilde güzel hâyâl kuramıyor, hatta güzel hâyâl bile kurmaya korkuyorken; bir hâyâlin kavgasını ediyoruz karşımızdaki insanla..
Oysa iyi biliriz bu durumu...Her hâyâlimiz hüzün getirdi bize.. Kurduğumuz her güzel hâyâl, evde ölü gibi televizyon seyretmeye mahkûm etti bizi..
............
Otuzdokuz yaşındayım; hangi hâyâlim gerçek oldu ki..?
0 Yorum:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.