Yer'siz Boz Kedinin Hüznü..

Hangi şiiri tutsam elimde kalıyor..
Türküler dile gelmiyor,
kitaplar artık bilgi vermiyor..

Karanlıktan korkuyor çocuklar.. 
Artık hiçbiri saklambaç oynamıyor..

Hergün selam veren beyaz güvercinler, nedense beni görmezden geliyor..
Vapurdan atılan simitlere, hiçbir martı tenezzül etmiyor..

Artık ne martıların bir güzelliği kaldı, 
ne Moda Sahili'nin..
Bir sor kendine, yüzü niye gülmüyor hoşsohbet çiçekçilerin..?
Bir sor n'olur,
yolu neden bir yere varmıyor Haydarpaşa trenlerinin..?

Gece saat ikide, 
köprüde,
beni hiç sevmeyen yüzü yaralı köpekle,
ağıııırr ağır yürüyünce,
Seyyar satıcıların yerinden kovduğu boz kedinin hüznü çöktü içime..




0 Yorum:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.