Mutluluk Türküsü Söyleten, Adı Olmayan Kadın..

Bana, hâyâl kurdurabilen kadınları seviyorum.. Benim hâyâlime ortak olan kadınları da seviyorum ama esas olarak bana hâyâl kurdurabilen kadınları seviyorum..

Bir kadının, odundan evrimleşmiş bir erkeğe hâyâl kurdurabilmesi demek, o kadının zeki, duygusal ve vicdanlı biri olduğu demektir..

Düşünsenize, siz yatağa girmişken, gecenin bir saatinde bir mesaj düşüyor telefonunuza : "Sarıl.. Ali Turan da yatakta.. Sarıl bize.. Sadece Ali Turan'a değil, bana da sarıl, kıskanırım yoksa.. " mealinde cümleler kuruyor.. Nasıl hâyâllere dalmazsınız, nasıl mutlu olmazsınız ki..?

Düşünsenize, Kabataş'ta bu kadın ile karşılıklı oturup, pek de güzel olmayan yemeğe çatal batırıyor, kadının gözlerinin içine bakabiliyorsunuz.. Öyle gözler ki; içtiğiniz çayın berbat bir çay olmasını bile umursamıyorsunuz.. "Ellerini, parmaklarını seviyorum senin.. Ellerinden öpmek istiyorum.. " diyor bu kadın.. Siz, deniz kenarında oturup nasıl hâyâller kurmaz, nasıl türküler mırıldanmaz, nasıl mutlu olmazsınız ki..?

Bir durun da düşünün, öylesine sarılan insanların aksine, kollarıyla değil de tüm vücuduyla sarılan bir kadının yanında , dünyanın en güzel hâyâllerini kurmaz da ne yaparsınız ki.. ?


Adı nedir, neden hayatımdadır, ne zamandan beri varlığı ile varlığımı anlamlandırıp, özgüvenimi arttırıyor bilmiyorum ama bu kadın bana çok ama çok iyi geliyor.. Sabahlara onunla başlayamıyorum belki ama günü onunla bitirmek, değersiz günüme değer katıyor..

Son birkaç haftadır çok güzel şeyler yaşıyorum.. Anlatılacak çok şey var ama boşver.. Öyle işte...