Sarışın Çöp Kız..

    Şimdi gidiyor; nereye gittiğini bilmeden..

     Yeni bir sevdaya açmış kalbini.. Yeni türküler söyleyecekmiş bundan böyle.. İzlediği filmlerde, erkek başrol artık ben olmayacakmışım.. Beni düşünmeyecekmiş uyurken.. Gece yatmadan önce benim için dua etmeyecekmiş artık.. Sevdiğim renkte elbiseler giyinmeyecek, hayran olduğum bezden yapılmış küpesini takmayacakmış..

     Bana karşı hiç bir şey hissetmiyormuş artık.. Kıskanmıyormuş diğer kadınlardan.. Esmer, kısa saçlı kız gördüğünde, ben bakmayayım diye gözlerimi kapatmayacakmış.. Moda'ya hiç gitmeyecek, elinde kocaman elma şekeri ile yürümeyecekmiş.. Beraber çekildiğimiz tüm fotoğrafları yakacakmış.. Yaptığım "Sarışın Çöp Kız" resmimi yırtıp atacakmış..

     "Bu denli nefret ettiğin birine tokat atmak istemez misin..?" diye sordum.. "Değmezsin.." dedi.. Kızdırdım, tokat atması için uğraştım.. Herkes bize bakarken, tüm gücü ile yanağıma bir tokat attı.. Öyle bir ses çıktı ki, sanki bu ses yüzünden tüm Moda sakinleri balkonlara çıktılar.. Yanağımın kırmızılaşmaya başladığını hissettiğimde, ellerinin arasına aldı yüzümü.. Önce tokat attığı yeri, sonra dudağımın kenarını öptü.. Ve döndü Bahariye Caddesi'ne doğru, yürümeye başladı..

     Şimdi gidiyor; nereye gittiğini bilmeden.. Güya benden uzaklaşacak..

Hey.. ! Ardına bakmadan benden kaçan sarışın çöp kız.. !
Anlamadın mı hâlâ.. ?
Sen, benden gidemezsin..