Mutlu Son'la Biten Masaj Salonu..

     Çok kilo aldığım için mi, çok hareketsiz kaldığım için mi, herhangi bir hastalığa yakalandığım için mi, bilmiyorum ama uzun zamandır sırt ağrısı çekmekteyim.. Bu dertten sürekli yakındığımı gören, işyeri arkadaşları, uzun zamandır bir hamama /saunaya gitmemi, masaj yaptırmamı tavsiye ediyorlardı.. Dün, yine, sırtımın ağrıdığından şikâyet edince, işyerinden bir abi, "Bekar adamın sırtının ağırması normaldir.. Hadi kalk, seni masaj salonuna götüreceğim, bu işin başka kurtuluşu yok" dedi.. Bu cümleyi gülümseyerek söyleyince, her zamanki gibi "mutlu sonla" biten masaj salonu muhabbeti olduğunu anladım.. Daha önce de onlarca kez bu cümle söylendiği için gülümsedim.. Ama bu defa "Gidelim sahiden ya.. Masaj ile belki sırtım düzelir.. Ama 'mutlu son'la bitme kısmından uzak dururum haa.. " deyiverdim..

      Lafı fazla uzatmayayım, o ağabeyle birlikte, Florya'da, bir mekâna gittik.. Girişte "Sauna&Masaj Salonu" diye yazıyordu.. İşyeri arkadaşım, gayet tecrübeli bir şekilde, nereye gireceğini, kiminle konuşacağını, nasıl davranacağını biliyordu.. Daha önce buraya birkaç kere geldiği tavırlarından çok belliydi.. Türk olmadığı her halinden belli olan görevli hanımefendiye, 'masaj hizmeti' almak istediğimizi beyan etti.. 

     Bizi ayrı ayrı odalara aldılar.. Üzerimizi çıkarmamızı ve uzanmamızı tembihlediler.. Daha önce hiç böyle bir yere gelmediğim için acemice ne isteniyorsa yapıyor, heyecanlı olduğumu hissettirmemeye çalışıyordum.. 

     Üzerimdeki giysileri tamamen çıkardıktan (baksır duruyordu) ve uzandıktan beş dakika sonra kısa boylu, esmer, beyaz önlük giyinmiş, hafif çekik gözlü bir kadın girdi içeriye ve selam verdi.. Nasıl olduğumu sordu.. Ters uzanmam gerektiğini söyledi.. Arada ellerimi görünce yüz şekli değişse de bu durumu bana belli etmemek için yüzünü diğer tarafa çevirdi.. Böylece yaklaşık 1 saat süren masaj serüveni başladı.. 

     Masajın 'mutlu son'la bitip-bitmediğini anlatmayacağım.. Sadece sırt ağrımın epeyce hafiflediğini, masajın gerginliğimi aldığını, vücudumun rahatladığını ve daha huzurlu biri olarak o salondan çıktığımı söyleyebilirim.. Bir de bu işleri yapan birinin bile, engelli birine yaklaşmaktan çekindiğini, o kadının bile istemediğini söyleyebilirim.. 

     Engelliler Derneği'nden biri ile tanışmıştım.. Benden epeyce büyüktü.. Anılarını anlatırken, ilk kez milli olmak için bir yere gittiğinde, engelli olduğu için hayat kadınının kendisini istemediğini, "orospular bile bizi paramızla tercih etmiyordu o zamanlar; şimdi en azından biraz bilinç oluştu" demişti.. Bu masaj salonu tecrübesi de o cümleyi hatırlattı bana..