Yıllık İzin Notları.. (3)

Yıllık iznimin üçüncü gününde ;


-- Güne pek iyi başladığımı söyleyemem.. Dün gece, nedense, gözlerim dolu dolu girdim yatağa.. Epeyce bir zaman dilimi boyunca, yatakta, sağa-sola döndüm, durdum.. Bilmem hangi saatte, kendimi uykuya teslim ettim.. Sonrasında gözümü güneş ile açtım.. Durgun uyandım, durgun kahvaltı ettim, durgun üzerimi giyindim.. O durgunlukla evden çıktım.. Sanki yirmi tonluk bir ağırlık üzerimde imişçesine yürüdüm..


-- Hastaneye gitmek için dolmuş beklerken; bir araba yanıma yanaştı ve hastanenin yolunu sordu.. Oraya gittiğimi, isterse beraber gidebileceğimizi dile getirdikten sonra arabaya bindim.. Genç bir arkadaş, yengesinin her an doğum yapabileceğini, ani bir durumda yol bulmakla uğraşmanın yanlış olduğunu düşünerek, şimdiden hastanenin yolunu öğrenmek istemiş.. Doğru bir düşünce içinde olan bu genç ile beraber hastaneye kadar geldim..


-- İki gün önce verdiğim kan testlerinin sonuçlarını alarak doktora gösterdim.. Terlememin nedenini bulamadı ancak D vitamini eksikliği olduğunu, belki bu yüzden terlediğimi, bir ilaç yazacağını, bir ay boyunca süt ile birlikte bu ilacı kullanmam gerektiğini, bir ay sonrasında tekrar kendisine gelmemi tembihledi.. Eğer terlemem geçmemişse, başka yollar arayacağını dile getirdi..


-- Kan testlerimden çıkan sonuç, sadece D vitamini eksikliği değil ne yazık ki.. Kolestrolüm fazla imiş.. 200 olması gerekirken, 245'e çıkmış.. Doktor, şimdilik ilaç ile tedaviye gerek olmadığını ancak diyet yapmam gerektiğini dile getirdi.. Sürekli patates kızartması ve yağlı şeyler yediğimi dile getirince, "Hemen diyet yapmakta fayda var" dedi..


-- Doktor, sigara içip-içmediğimi sordu.. İçmediğimi söyledim.. Tekrar sordu, tekrar içmediğimi söyledi.. Kan değerlerim normalden fazla imiş; bu durumun da sigaradan kaynaklandığını söyledi.. Ben içmediğimi, ancak işyerinde herkesin içtiğini dile getirdim.. Bu duruma bir çözüm bulmam gerektiğini söyledi ancak ben yasak olmasına rağmen müdürlerin sigara içtiğini, onlara karşı gelmemin zor olduğunu ifade ettim ama bu durumun böyle gitmemesi gerektiğini ve sağlığımı olumsuz etkilediğini dile getirdi.. Bakalım ne yapabileceğim bu konuda..


-- Hastane sonrası Maltepe'ye gitmek için yola koyuldum.. Kadıköy'e kadar kolay geldim ancak sonrasında trafiğin çok yoğun olduğu bir yola girdik.. Ben, erken gideceğimi umarken, tam zamanında Maltepe'ye vardım ve orada yenilerkendinihayat.blogspot.com e-günlük sitesinin sahibesi olan hanımefendi ile tanışma kısmetine nail oldum.. Daha önce kendisi ile hiç görüşmemiştik.. Benim teklifimi, sağolsun, geri çevirmedi ve benimle buluştu.. Gerçi Maltepe neredeyse Hakkari kadar uzaktı ama yine de hanımefendi ile tanışmış olmak, yolun uzunluğunu unutturdu..


-- yenilerkendinihayat.blogspot.com e-günlük sitesinin sahibesi hanımefendi ile buluşmadan önce telefonda kısa bir konuşma yaptık.. Ben, ince sesli, kısa boylu, bir mini minnacık kız çocuğu beklerken, zat-ı muhterem, dolgun sesli, nerede ise benim boyuma yakın uzunlukta bir boya sahip, dünya tatlısı bir kız çocuğu çıktı.. Hani her insan bir romandır, denir ya; hanımefendi de anlattıkları ile kendisinin bir roman olduğunu göstermiş oldu..


-- Bana "abi" diye hitap eden bir insanın hayatımda olması hoşuma gitti.. Daha önce tanıştığım biri de benim ricam üzerine "amcabey" diyordu.. Bir de "dede" diye hitap eden olursa; tam olacak..


-- Yarın, nasip olursa, Kadıköy'de, öğleden sonra, Çilek Kız, Firdevs, Hamiyet üçlüsü ile buluşacağım.. Gelirse bir kişi daha.. Belki birkaç kişi daha gelmek ister; buyursun, gelsinler.. O kadar hatun kısmının olduğu yerde, olsa olsa, erkekler, makyaj, giysiler, burçlar ve buna benzer konular konuşuruz.. Nasip olursa, yarın, kızların içinde kızılcık durumunda olacağım ki; en sevdiğim durumdur..


-- Hiç alışık değilim ya; birkaç gündür, duygularımı katmadan yazılar yazıyorum.. Sadece olanı-biteni anlatmaya çabalıyorum.. Bu durum hiç bana göre değil ha..! Sanki ben değil de biri benim ağzımdan yazıyormuş gibi hissediyorum.. Duygusuz yazıları hiç sevmedim, sanırım hiç de sevemeyeceğim.. Ancak arkadaşlarımla buluştuğum zaman, duygulara fazla yer vermenin, zaman zaman olumsuz sonuçlar doğurduğunu gördüğümden, böyle duygusuz yazılar yazmanın daha doğru olduğunu düşünüyorum.. Evet evet ben düşünebiliyorum.. Ey büyük Allah'ım, şükürler olsun sana, ben düşünebiliyorum..