Eve geldim; evde yine kimse yok.. Haliyle cümleleri de, günü de uzatmaya gerek yok..
Zıbarmak en iyisi..
.......................................
Biliyor musun; dudağıma yine uçuk çıktı.. Saçlarım yine uzadı, yüzümü yine kıllar bastı..
Biliyor musun; evde tek kalınca, karanlıkta tek uyumaktan yine korkar oldum..
Biliyor musun; ben, aslında, seni özlediğim günlerde, çok korkak biri oluyorum..
Ve biliyor musun; ben, seni, hep özlüyorum ve hep korkuyorum..
?
5 Yorum:
Özlediğin kişi özlendiğini biliyor mu?
Bilmiyorsa, belki özlediğini bilse böyle korkmazdın.
Belki özlemler birbirine karışırdı yalnız kalmazdın.
Hüzün ;
Özlediğim kişi özlendiğini bilemez çünkü bir ben hâyâli özlüyorum.. Esmer, kısa saçlı, burnu hızmalı, çıtkırım, kara-kuru bir hâyâl..
Hâyâller, hâyâl kuran kişinin hislerini bilebilirlerse, ancak o zaman özlendiğini hissediyordur.. Yine de bana kalırsa, benim hâyâlim bile benim tarafından hâyâl edildiğinin farkında değildir..
YANLIZ İNSAN SEVEN OLAMAZ! KARANLIKTAN KORKANDA !SEVEN İZSANIN KARANLIĞI DA OLMAZ! :(
Sen yine de uzat cümleleri..
Adsız ;
Öyle şeyler söylemişsin ki; zannedersin bilim adamları deneylerle gözlemlemiş ve bu söylediklerinin hepsi bilimsel gerçek..
Yine de senin suyundan gideyim ben..
Demek ki sevmiyormuşum..
Ki gerçekte de zaten sevmiyorum kimseyi yahu.. Öylesine cümleler uyduruyorum..
Hamiyet ;
Sonra da "bu ne kadar uzun yazı, okurken canımız sıkılıyor" deme de..
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.