"Yazmalısın. " dedi kadın, Gülhane Parkı'nda, harika bir manzarayı eşliğinde çay içerken..
Ne yazmalıyım, nasıl anlatmalıyım, bilmiyorum.. Yalnızım.. Yorgunum.. Ve sabırsız.. Ve yalancı.. Ve kötü niyetli.. Bilmiyorsunuz, hayat çok daha kötüleşti son senelerde.. Maalesef ben, temiz kalamadım tüm bu kötülüklerin içinde.. Hatırlar mısınız, bilmem, iki büyük silahım olduğundan bahsederdim her zaman.. Biri dürüstlüğümdü, biri sabrım.. Kalmadı kardeşim, kalmadı.. İnanın bana, saçlarım ağardıkça, ne eskisi kadar sabırlı olabiliyorum ne de yaşantımı dürüstçe sürdürebiliyorum..
Yanlış anlamayın, ne olur, kimseyi suçluyor değilim.. Yalnızlığım da benim suçum, çaresizliğim de.. En sevdiklerimi teker teker sırtlarından ben hançerledim.. Davaya ihanet eden benim.. Kalplerdeki Kâbe'yi yıkan benim.. Ettiğim yeminleri unutan, verdiğim sözleri tutmayan, sevdiklerimi kendimden nefret ettiren, gül suyu kokan duaları bedduaya çeviren, Leyla'yı Mecnun'a küstüren, bülbülü güle hasret bırakan, güzel bakışları kine dönüştüren, hâyâllerimi teker teker yıkan benim..
İtiraf mı istiyorsunuz kardeşlerim..? O çocuğu öldüren benim.. O kadına tecavüz eden benim.. O genç kızın gelinliğini kana bulayan benim.. O adamın mezarını kazıyan benim.. Kardeşlerim.. Ben, kendimin katiliyim..
"Peki." dedi adam, Eminönü'nde, tarihi balıkçıda balık ekmek yerken..
6 Yorum:
balık ekmek sevmem ama şuan Eminönü'nde o balıkçıda bir çay ısmarlasan ne güzel olurdu be kalamhane...
Yazmak...ruha en iyi gelen ilaç bizler için...ömrünce yazabilirsin dilerim...yazdıkça ferahlarsın inşallah.
Kelimelerle Dans ;
Teknede satıyorlar, o balıkçıda çay yok..
Sağol..
Şimdi sessizce beni dinle...
...
Sen ki; ruhuma bakansın, bakıp da yüreğimi yangına verensin.
Sen ki; beni bu yaşta çocuklaştırıp, neşeyi kadehime dolduransın.
Sen ki; Kadıköy'ü, iskenderi, künefeyi sevdirensin.
Sen ki; sözlerini bilmediğim ama nakaratını dilime doladığımsın.
Sen ki; göğsüne yaslandığımda her şeyi unuttuğumsun.
Sen ki; seyredemediğim korku filmlerinden bile çok korktuğumsun.
Sen ki; korkunun orta yerinde elimi tutup korkuları dağıtanımsın.
Sen ki; dudaklarından düşen türküye beni katık edensin.
Sen ki; hayatımda ilk defa birinin peşinden gidip,
“Neden beni orada bıraktın, sen nasıl insansın?” dediğimsin.
Sen ki; avuçlarıma aldığım yüzünde yedi cihanı dolaşıp
sonra da gözlerinde konakladığımsın.
Sen ki; kış ortasında baharı ve toprak kokusunu içime taşıyansın.
Sen ki; günahın dibine kadar battığım ama günah diyemediğimsin.
Sen ki; Sen ki; dudaklarının sıcaklığıyla
başımı lunaparktaki dönme dolap gibi döndürensin.
Sen ki; Kadıköy- Eminönü vapuruna kaçak bindiğimsin.
Sen ki; yanında yürürken yolu, otobüsü şaşırtanımsın.
Sen ki; “Bana kimse sen gibi sarılmadı!” demek istediğimsin.
Sen ki; yanındayken akrepi yelkovanı satıp zaman satın aldığımsın.
Sen ki; dizlerine başımı koyup uyumak istediğimsin.
Sen ki; bilmediğim yerlere beni sürükleyensin.
Sen ki; bana dünyanın en güzel kadınıymışım gibi hissettirensin.
Sen ki; kelimelerimi ifadesizleştiren,
yanındayken saçmaladığım, saçmalamaktan zevk aldığımsın.
Sen ki; isyan bayrağını elime alıp ortalıkta sessiz avazlar attığımsın.
Sen ki; ayaklarıma prangalar vurduran, denizler ortasında küreksiz bırakansın.
Hey sen benim kızgınlığımda, suskunluğumda sana değil kaderime.
Şimdi sadece sana şiirdeki gibi diyeceğim ki;
“Ben seni sevdim mi? Sevdim, kime ne!
Tuttum, ta içime oturttum seni…”
...
Bundan sonrasında bu Leyla kendini imha eder.
Bir Yanlış Peri ;
Ne güzel ama ne güzel şeyler yazmışsın öyle..
bak iste:biz yazinca" beni ovme hicvet" diye kiziyorsun ama:(.bu arada yalis periyi bir odullendirmedigin kalmis:( gerci senin "ne guzel" degisin odullerein en pahalisi ama kiskancligimdan bak odulu de beyenmem simdi:)
Adsız ;
Dengesiz biriyim, birine söylediğimi, bir başkasına söylemeyebilirim.. Sen pek takılma bunlara..
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.