Taksim'de, tarihi tünelin az ilerisinde, bağlama, gitar, flüt, keman, ney ve buna benzer müzik aletleri ile sanatlarını icrâ eden gençlerden biri olmak isterdim.. Dinleyenim az olsun, boş gitar kutusuna para atanım az olsun, değer gösterenim az olsun, saygı duyanım az olsun.. Sadece minik bir alan benim olsun; türkü olsun, şarkı olsun, söz olsun.. Yanımda, işini gerçekten severek yapan birkaç insan olsun..
Sadece bir kez, ben şarkı söylerken, bana eşlik etsin toplanan insanlar, koro oluştursun.. Sadece bir kez, ben şarkı söylerken, iki genç göz göze gelsin, tanışsın, arkadaş olsun.. Sadece bir kez, ben şarkı söylerken, yıllar sonra iki yaşlı insan, birkaç saniyeliğine olsa bile birbirine âşık olsun.. Sadece bir kez, söylediğim şarkı, ağlayan birine teselli olsun.. Sadece bir kez, ben şarkı söylerken, bir çocuk gülümsesin, dans etsin, mutlu olsun.. O gün benim bayramım olsun..
2 Yorum:
Sen bilmiyorsun sen o şarkıyı söyledin ve biri gülümsedi, sende ona gülümsedin. Bayram etmek de, ettirmek de senin elinde..
... ;
Vay arkadaş birşeyler yapmışım ama yaptığımdan haberim yok.. Sahiden bunama başladı bende..
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.