Daldan Dala..

Daldan dala atlayasım geldi..

+ Virüs sebebiyle haftalardır kendini eve kapatan, taşıyıcı olmamak için izolasyon sınırlarını zorlayan sevgili kardeşim, sana kötü bir haberim var.. Muhtemelen evde kalan beş-on kişiden sadece birisin.. Zira bugün gördüm ki, tüm şehir sokakta, her yerde sıra var, her yer dolu..

+ Virüs tedbirleri kapsamında vardiyeli çalışma düzenine geçtik.. Pazartesi, çarşamba, cuma olmak üzere haftanın 3 günü işe gidiyorum.. Diğer arkadaşların haftada sadece 1 gün nöbetleri var.. Gel gör ki bu durum haftalar sürdüğünden, artık herkes bunaldı, evi yakın olanlar işe geliyorlar, hemen herkes işyerinde..

+ Yıllardır, ramazan ayında en çok uykusuzluktan şikâyet ederdim.. Bu sene, şuana kadar ki zaman diliminde uyku konusunda bir sıkıntım olmadı.. Gel gör ki, ben bu fazla rahatı istemediğimi farkettim.. Ramazan, camii demek, teravih demek, kalabalık iftar sofraları demek, mukabele demek, uykusuz ama huzurlu günler demek.. Fiziksel olarak en rahat geçirdiğim bu ramazan, manevî olarak tatmin etmedi şimdiye kadar..

+ Evde kalınca herkes kendini yemeğe verdi.. Herkesin hamaratlık seviyesi arttı.. Ben kalkıyorum, salonda televizyon karşısında uzanıyorum, gece gidip yatıyorum.. Herkesin bu kadar hamarat olduğu bir zaman diliminde bile böyle isem, bundan sonra benden adam olmaz..

+ Evdeki tembelliğin getirisi 3 kilocuk oldu.. Bir de hareket edince hemen yoruluyorum.. Kalp krizi belirtileri yavaş yavaş kendini göstermeye başladı sanırım.. Allah ele-ayağa düşürmesin..

+ İşyerindeki arkadaş sebebiyle pazar alışverişi yapmaya alıştım.. Neredeyse her hafta pazara gidip sebze alıyorum.. Bugün hiç kimse yoktu, yine de gittim pazara.. Aslında hiç ama hiç benlik bir durum değil, üstelik yoruluyorum ve sebze seçmekten de anlamıyorum ama yine de gitmeyince eksiklik hissediyorum.. Çok ilginç bir bağımlılık..

+ Allah'ım, virüs kimseye bulaşmasın, tüm insanlar mutlu olsun tabii ama anneme de bulaşmasın Allah'ım ya.. Yıllardır yeterince çile çekti, bacak ağrıları sebebiyle zaten sürekli ağrı-sızı içinde, hiç değilse bu virüsün olumsuz etkilerini yaşamasın.. Mutlu olsun be Allah'ım, n'olur sağlıklı, mutlu ve huzurlu olsun..

+ Yeniden dayı olma ihtimalim belirmişti ki, Rabb'im yine nasip etmedi.. Ben, bunda da bir hayr olduğunu düşünüyorum tabii ama en hassas ve duygusal ablam olunca ve daha önce de böyle bir şey yaşayınca, kendini toparlaması zor olacak diye korkuyorum.. Yine de sanki bu defa, bir öncekine göre daha güçlü görünüyor gibi..

+ Watshapta aile grubumuz var.. Sürekli iletişim kuruyoruz.. Allah bozmasın, iletişimimiz iyi.. Yalnız son 2 senedir, konu ben olunca, özel günlerde "Allah seni başımızdan eksik etmesin" mealinde cümleler kuruyorlar.. En küçükleri olmama rağmen liderlik vasfı yüklüyorlar.. Bu da ister istemez sorumluluk sahibi biri olmamı sağlıyor.. Sanki hepsine kol kanat germem gerekiyor, ihtiyaçlarını sormam gerekiyor, olumsuz tavırları olsa bile iletişim kopukluğu olmasın diye ses çıkarmamam ve hoş görmem gerekiyormuş gibi oluyor.. Oysa onlar dişi aslan aslında.. Avı bulan, yakalayan, getiren, düzene koyan onlar, hazıra konan ben.. Aslında lider onlar, söz dinleyen ben.. Abim de yurtdışında olduğu için sanırım sadece erkek olmanın getirisi bu.. Ama ilginç bir durum sahiden..

+ Bu evde kalma durumu sebebiyle sizde de karamsarlık oranı arttı mı..? Benim arttı.. Âtiye iyice olumsuz bakar oldum.. Eninde sonunda bu virüse yakalanacakmışız gibi.. Bir daha eski günlere hiç dönemeyecekmişiz gibi..

+ Farkında mısınız, meğer sokaklara çıkıp gezebilmek, alışveriş yapabilmek, biriyle oturup çay içebilmek, sahilde birinin koluna girerek boş boş yürüyebilmek, dışarıda kahvaltı yapabilmek ne kadar harika eylemlermiş.. Meğer hürriyet ne güzel şeymiş.. Ama kabul edelim ki, biz bu virüs cezasını hakettik.. Allah, toplam ağırlığı 10 gram olmayan bir virüs ile ne kadar aciz varlıklar olduğumuzu gösterdi bize.. Sahiden bizler birer hiç'mişiz..

+ Son söz.. Amannn neyse.. Sus.. Yeter..