Eskiden, dünyayı kurtarabileceğimize inanırdık.. Kahraman olabileceğimizi düşünür, kahraman gibi yürür, kahraman olduğumuz zaman nasıl davranmamız gerektiği hakkında kafa yorardık.. Şimdi dünyayı kurtarma sevdasından vazgeçtik, kendimizi nasıl kurtarabiliriz diye kafa yoruyoruz.. Nasıl kahraman olacağımızı düşünürken, şimdi kendimizi nasıl kurtarabiliriz diye düşünüyoruz.. Genç kızların sevgilisi olmaktan vazgeçtik; bir güzelin kalbine nasıl gireriz diye uğraşıyoruz..
Artık daha mütevazı hâyâller kuruyoruz.. Sanırım gerçekten büyüyor veya daha doğru bir tabirle gerçekten ölüyoruz..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 Yorum:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.