Kadıköy'de, kaldırımın üzerinde, 20 Liraya satılıyordu bu oyuncaklar.. Birçok kişi, sevdiklerine satın alıyordu.. Ben, almadım, alamadım.. Verebileceğim kimse yok.. Son söylediğim türkü de yarım kaldığından olsa gerek; mutlu etmek istediğim kimse kalmadı..
...Ama şu var : İnsanlar, sevdiği insanlara bu oyuncaklardan alıyor ve o insanları, bu oyuncaklar sayesinde mutlu edebiliyorlar..
Kaldırımın üzerinde, 20 liraya satılan oyuncaklar, insanları mutlu edebiliyorsa, öyle çok uzaklardaymış gibi düşünmeye gerek yok aslında; mutluluk, Kadıköy'de, kaldırımın üstünde, 20 liraya satılıyor..