Olmuyor inan, başaramıyorum.. Belki suç bende, belki kendime olan güvensizliktendir bu hislerim, bilmiyorum.. İnan deniyorum, olmuyor..
Sana belki güvenebilirdim; senden öncekiler tüm güven duygumu alıp da gitmese idi eğer..
Affet beni, yapamıyorum.. Bir türlü sana odaklanamıyor, senli hayaller kuramıyorum.. Kızma n'olur, sen kendi otobüsüne bin ve kendi yoluna git.. Ben, daha önce, yanımdaki insanın otobüsüne binmiştim ama yanlış diyarlarda gözümü açmıştım.. Yabancı otobüslerden korkar oldum bu sebeple; artık binemiyorum..
...Yani işte.. Olmuyor..Yapamıyorum..
14 Yorum:
Bazen bazı şeyler olmuyorsa zorlamamak gerekir. Herkesin kendi yoluna gitmesi en hayırlısıdır aksi takdirde insanlar birbirini her gün biraz daha incitir. Her gün incinmektense bir kez incinmek her zaman daha iyidir. Dilerim bundan sonraki otobüslerin doğru olup, doğru adreslere götürsün seni...
Hamiyet ;
Zorlamamak gerek, haklısın..
Ama.. Hamiyet..
Ne oldu benim güven duyguma..? Neden sanki her insan, bana yalan söyleyecekmiş gibi geliyor.. İnsanların, bana söylediklerine neden güvenemez oldum..? Doğru insanlara bile yalancı gözüyle bakmama sebep olan nedir..?
Bu bendeki nasıl bir hastalıktır..?
güven duygusu ya oluşur ya oluşmaz. birilerinin çabası ile oluşacak bir şey değil o. kendini fazla sorgulama. boşşverrrrr. rahat bırak duygularını. su akacak yolunu bulacak. nedenleri düşünüp duygularını da zihnini de yorma. kader çizgimizde olan hayırlı insanlar gelip bir gün bizi bulacak nasılsa. kendini suçlama ya da yargılama derim ben...
Kelimelerle Dans ;
Bence, sorun bende.. Her söylenilenin yalan olduğunu düşünüyorum.. Bu kesin hastalık.. Güvensizlik böyle bir şey olmaması lazım..
güvensizlik zaten bence bir hastalık.bende o hastalığını kabul eden uslu bir hastayım. üstte yazdıklarımda tamamen bir kabulleniştendi. kendini rahat bırakıp bu durumla sorgulamazsan insanları, güven duygusu olmadan da ilişkiler yürüyebilir. ki illaki aralarda güvendiğin insanlar olacaktır. hiç yok değildir. kişi kendinden biliyor işi deyimi tam da şimdi yerini buluyor. yok sende farkım... bu konuda benzemek istemezdim ama napalım...
Kelimelerle Dans ;
Kendimi zaten hep rahat bırakıyorum da böyle bir şey olunca, birine "hadi eyvallah" deyince, ister istemez sorguluyor insan bu durumu..
Bırak kendini rabb 'e , hayatının akışı aklında değil kalbinde göreceksin.Önce kendine güven ve inan senin bindiğin otobüste yol alacak yolcu zaten seni orada bekliyor olacaktır.(gizem)
Gizem ;
Bütün iş zaten Rabb'e teslim olmakta.. Bir teslim olabilsem herşey çözülecek de o teslim olmayı bir türlü yapamıyorum..
Güven öyle bir şey ki Kelimelerle Dans'ın dediği gibi ya oluşur ya oluşmaz. Oluşmamışsa karşındaki insan dünyanın en iyi insanı da olsa, ağzıyla kuş tutsa da nafiledir. Ve en acısı nedir biliyor musun? Senin güvenmediğin insan, kendisine olan güvensizliği anladığı anda onu kaybedersin. Güven insanları ya birbirine bağlar ya da sonsuza dek ayırır. Evet, her yanımız kötü insanlarla dolu olabilir ama herkesi aynı kefeye koymak ve herkese "bir adi, aşağılık" gibi bakmak büyük hata. Ben "boş ver" diyemiyorum sana, madem böyle bir durum var kendini kontrol etmek için çaba harcaman gerekir. Ki bundan sonra etrafındaki iyi insanları kaybetme. Kurunun yanında yaşında yanması gerekmiyor, kuru ile yaşı ayırmak lazım ki gözlerimiz yaştan çıkan dumandan yaşarmasın.
Hamiyet;
Benim güvenmediğim insanla zaten farklı otobüslere biniyoruz Hamiyet.. Kaybetmek zorunda kalıyorum ki zaten sıkıntım bu.. Güvenemiyorum, haliyle onun bindiği otobüse binmiyorum..
Ayrıca bu durum karşımdaki insanlardan değil, benim psikolojik sorunlu biri olmamdan kaynaklanıyor..
Madem ciddi bir problem olarak görüyorsun bunu kendinde o zaman profesyonel bir destek almalı... Bi piskologa git... Hem belki kendi kendine Çektirdiğin bu işkenceye bir son verilmiş olur kafan rahatlar. Ufak dozda ilaçlar var bazen stres altındaki insanlara ve kalP çarpıntısı olana da verilen tarzda antidepresanlar... En azından seni yoran sıkıntıya sokan gereksiz düşüncelerinden kurtarir. Biraz rahatlatmaya ihtiyacın olabilir.
bir hayal kur ;
Esasında yapmam gereken, sizin bu tavsiyenize uymak ancak ben bu halimi de seviyorum bir nebze.. En sevdiğim ve güvendiğim insanlar bile bir kalemde kapı dışarı edebiliyorsa beni, bir daha kimseye güvenmemek ve bu üzüntüleri çekmemek için uzak durmak, benim için iyi oluyor..
Bu yorumda kocaman bir taş mı fırladı bana ne sanki...Neyse Konuyu saptırmayayım neyse. Farklı durumlar bunlar ama senin dediğinle çok da ilgisi yok... Bir ara denenebilir kendi iyiliğin için. Yine de sen biliin.
bir hayal kur ;
Estağfurullah..Size herhangi bir taş falan fırlatılmış değil.. Böyle düşünmeyiniz lütfen..
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.