Dışarıdan eve geliyor, üstümü-bașımı değiștirip, sere serpe kanepeye uzanarak televizyonu açıyorum ya; zihnimde anında Zülfü Livaneli'nin sesi beliriyor : "Ey özgürlük..."
Evden aldığım huzuru ve özgürlük hissini, şuana kadar hiçbir yerde ve hiçbir kimsede bulamadım..
Evcilim ben ya.. Ciddi ciddi evcilim.. Evcil oldukça da hürriyetim artıyor..
0 Yorum:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.