Kalemler Küstü, Cümleler Yarım Kaldı..

 Uzun uzun yazı yazamaz oldum, farkında mısınız..? Yazmak da istiyorum aslında.. Olan biten ne varsa, detaylı bir şekilde paylaşmak istiyorum.. Yazdıkça orgazm olan, etkileşim aldıkça daha çok yazma isteği duyan biriyim ben.. Gelin görün ki yazamıyorum.. Tembellik de değil aslında.. Hevesim de kaybolmadı.. Sadece sebepsiz bir şekilde uzun yazı yazamaz oldum..

Şimdi yazarken düşündüm, uzun yazı yazmamamın sebebi instagram olabilir.. Bir feyk hesabım var.. Orada bir iki cümlelik paylaşımlar yapıyorum.. Yorum, beğeni gelince, burada yazamıyorum.. Sanırım instagramdaki etkileşim yetiyor orgazm olmama..

Kim bilir, belki de bunlar hep bahanedir.. Kendimden sıkılmışımdır ve artık anlatacak bir şeyler bulamıyorumdur.. Malum 2005 yılından beri, hep aynı şeyleri anlatıyorum.. Belki söyleyebilecek yeni bir şeyim yoktur.. Belki de etrafımda olanı biteni yazıya dökebilecek, o cümle uydurukçusu gücüm kalmamıştır..

Sebebi neyse ne, ben de zamana uydum işte.. Uzun yazılar yerini kısa cümlelere bıraktı.. Dert anlatan kalemim, artık bir şey anlatamaz oldu.. Kurduğum hâyâller, hakikatin karanlığında kayboldu.. Cümlelerin sonsuz denizindeki ruhum, bir salı akşamı kimsesiz bir şekilde boğuldu..