Şartlı seviyoruz bir insanı..
Belki iyi niyetliyiz; sahiden sevdiğimizi sanıyoruz ama esasında sevmiyoruz; şartların uygunluğunu beğeniyor ve şartlar uygun olduğu sürece o insanla hayatımızı devam ettiriyoruz..
Güzellik/Yakışıklılık şartına uyuyorsa seviyoruz..
Fiziksel durumunun uygun olma şartına göre seviyoruz..
Ailemizin izin verme şartına göre seviyoruz..
Güzel sözler kurabilme şartına uygunsa seviyoruz..
Bizden fazla beklentisi olmaması şartına uygunluğuna bakıyor, sabretme şartını yerine getiriyorsa seviyoruz..
Şartlar.. Şartlar.. Bizimkisi şartlı sevgi be..
Sonra e oluyor biliyor musunuz; şartlı sevdiğin insanla elele gezerken, oturup kahvaltı yapan iki gençten kız olanı, elele gezen çiftin ellerine öyle bir bakıyor ve durumu öyle garipsiyor ki; şartlı sevdiğin insanın elini bırakıyor ve bir daha tutmaktan imtina ediyorsun.. Şartlı sevginin aslında sevgi olmadığını, şartlara uygun hareket etmediğini, bir genç kızın bakışından anlıyor; haddini biliyorsun..
2 Yorum:
Senin sevdigin, seni seven, tutmus elini, tutmussunuz aslinda sevginizi... Ne demeye aldiriş eder insan diş etkenlere. Hic tanimadigi ne oldugu belirsiz insanlar icin ne diye birakir eli ben sahsen anlam veremedim. Oyle bir durumda kesinlikle aldiris etmez insan yahu.
Keşke böyle vurdumduymaz biri olabilseydim..
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.