Babalar Hastalanmamalı..

Benim babam, hastalanmasın ya..


Kimsenin babası hastalanmasın elbet ama benim babam hastalanmasın ya.. Hele de benden tamı tamına binbeşyüzdoksan kilometre uzaktaki bir şehirde ise, hastaneye yatırılacak duruma gelmişse, serum bağlanmışsa, "iyiyim, sakın gelme" diyecek kadar iyi olsa bile, benim babam hastalanmasın ya..


Yetmişaltı yaşındaki insanlar hastalanmamalı.. Yetmişaltı yaşındaki insanlar hastalanıp da uzaktaki oğullarını üzmemeli.. Giderken, "hakkını helal et" deyip de senin hıçkıra hıçkıra ağlamana sebep olan insanlar, uzağa gittiklerinden bir süre sonra hastalanmamalı.. İki kere uçak bileti alınmasına rağmen "ben iyiyim, gelmem" deyip de iki kere de uçak bileti iptal ettirilmemeli..


Babalar ölmemeli..
Babalar hastalanmamalı..
<Çocuk>'lar yalnız ve kimsesiz ve başıboş ve çaresiz bırakılmamalı..
Babalar, hep oğullarının başında olmalı, küfretmeli, kavga etmeli, oğullarıyla tartışmalı, prostat sebebiyle bazen altlarına kaçırmalı, böbrekteki taş sebebiyle iki ayda bir acil hastanelik olmalı, serum yemeli, tüm gün koltukta televizyon karşısında uyumalı, her şeye karışmalı, laf söylemeli, sürekli küfür etmeli, para istemeli, ne istiyorsa yapmalı ama hep oğullarının yanında olmalı..
Babalar asla ölmemeli.. Babalar illa ölecekse, önce <Çocuk>'lar ölmeli, sonra babalar ne yapacaklarsa yapmalı..


Kimsenin babası hastalanmasın tamam ama benim babam hastalanmasın ya..