Yeniden Başlamak..

Yeniden başlamak…

…Ne kadar umutvari ve ayrıca ne kadar korkutucu bir söz dizimi değil mi..?

Ben, kendimi bildiğim fi tarihinden beri, ne zaman yeni bir işe girişsem, korkmuşumdur.. Bir işe başlamanın heyecanından çok, bir işe başlamanın korkusu oluyor bende.. Buna sebep olarak ister özgüven eksikliği deyin, ister normal kalıpların dışına çıkılması sebebiyle “yeni” olan her şeyin insan psikolojisini olumsuz etkilemesi deyin, ister aklınıza gelen ilk şeyi söyleyin..

Yeniden başlamak…

Daha önce bir şeye başlamışsın, olmamış, şimdi tekrar başlamak istiyorsun.. Olacak mı..? Şüpheli.. Ama umut ediyorsun olacağına dair.. Daha önce başladığın zaman, sütten ağzın yandığı için de şimdi korkuyorsun.. Standart hayatını değiştirmek zorunda kaldığın ve kolları sıvadığın için de korkuyorsun.. Bunlara rağmen “Hayata yeniden başlamak gerek.. “ diyorsun..

 …Esasında, ben, bu yeniden başladığım olaydan önce, yeniden başlamak için bir başka olaya niyetlenmiştim.. Ehliyet alacak, Şehr-i İstanbul’un trafiğine çıkıp, sıkışık trafikte sinirden kafayı yiyecek, sağımdan solumdan geçen ve kurallara uymadan şoförlere küfürler edecek, muhtemelen kafamı-gözümü yardıracak  veya bir kaza sonucu tahtalı köyde arsa alacaktım.. Hayatın bir tarafından tutunayım diye, ehliyet almaya niyetlenmiştim ancak doktor amcalar, benim araba kullanacak kadar sağlam olmadığıma kanaat getirdiler.. “Engellisin, bu halinle araba kullanamazsın” dediler.. “İyi ama ben buraya gelmeden önce, kendimi denemek için defalarca araba kullandım.. Şükür hiçbir sorunla karşılaşmadım.. Hem araba kullanmak demek, hayati tehlike arz eden bir durum.. Ne kendimi öldürme niyetlisiyim ne de bir başkasının canını almaya kastım var.. Haliyle araba kullanamayacak durumda olsam, buraya gelmezdim.. “ diyecek oldum, doktor amcaları ikna edemedim.. Yıllarca okumuş, kitap yutmuş insanlar.. ! Elbetteki benim araba kullanamayacağımı benden iyi biliyorlardır.. !

Hayatın bir tarafından tutunmak için ehliyet alma sevdasından vazgeçmek zorunda kalınca, ister-istemez moral çöküntüsü yaşıyorsun.. Cesaretin kırılıyor..  Haliyle ‘Yeniden başlamak’ sözleri ve niyeti de askıya alınıyor..

 ...Şimdi bir başka umut doğdu içime.. “Yeniden başlamak” söz dizimi kulaklarımda çınlıyor, kalbimin daha hızlı atmasına sebep oluyor.. Lâkin bu başladığım olaya, ben daha önce başlamıştım ve sonu hüsranla sonuçlanmıştı.. Hem de ne hüsran.. ! Hâlâ kendime gelemediğim, aklıma geldikçe hâlâ kafayı yediğim, insanlardan soğuduğum, hayattan kopma noktasına geldiğim bir hüsran.. ! Benim gibi çaykolik birini bile çaydan nefret ettiren bir hüsran..! “Baksana sakat çocuk.. Çay bardağını bile iki eliyle ancak tutabiliyor… ” cümleleri..  “Helal olsun, çay bardağını, yardımsız tutabiliyor, kendi işini kendi yapabiliyor.. Ne kadar azimli.. “ gibi yüreklendirici cümleler yerine, küçümseyen, bardağın boş tarafını gören cümleler..

Ben, yeniden başlamak için niyetlendiğim olaya, daha önce başlamıştım ama sonu benim için hüsranla bitmişti.. Cesaretim de kırılmıştı, hayata bakış açım da.. Ama şimdi yeniden aynı olaya başlama niyeti sardı ruhumu..

 Hangi olaya niyetlenip başlasam, geçen otuziki senenin hâyâl kırıklıkları sebebiyle, “Bu son.. Bu da olmazsa, dünyadan elimi-ayağımı çekip, ot yaşamıma dönecek ve Rabb’in emaneti alacağı günü bekleyeceğim.. “ diyorum.. Her başladığım olay, “çay bardağını iki eliyle tutabiliyor” gibi küçümseyici ve cesaret kırıcı cümlelerle sonlanıyor.. Uzun süre aldığım kararı uyguluyor ve hayattan bağımı koparıyorum.. Ama sonra Rabb, kalbe umut koyuyor.. “Bu son..! “ diye aldığım kararı unutturuyor, yeniden başlamak için “Bismillah..” deyiveriyorum..

Umut, elle tutulan bir şey değil ama insanı hayatta tutan bir şey.. Biten her umudun ardından yeni bir umut başlamasaydı, insan, kendi varlığına son vermek için bir an bile düşünmezdi.. Biten her umudun ardından, yeni bir umudun kalbimize yerleşmesi bile, Allah’ın varlığının ve mucizelerinin delillerinden biri, “Yaratan” Allah’ın, yaratma sıfatının hali hazırda devam ettiğinin göstergesidir..

Şimdi ben, “Bu son… “ diyerek, yeniden başlıyorum.. Sonu ne olacak, Allah bilir..