Huzurun Korkaklığı..

     Biliyorum kızıyorsun.. Sürekli alttan aldığım için, arkamdan küfür edenlere "eyvallah" dediğim için, korktuğum için, çekindiğim için, karşılık vermediğim için kızıyorsun.. Kızmakla kalmıyor, beni, kıyaslamaman gereken insanlarla kıyaslıyor, erkekliğime tükürebiliyorsun.. Seni yarı yolda bıraktığımı düşünüyor, hep kaçan taraf olduğumu dile getiriyorsun.. Haklısın.. ! İnan bana, sana hak veriyorum.. Çünkü ne kadar pısırık olduğumu ben de biliyorum..

     Ah benim, sinirinden en yakınlarını bile gözünü kırpmadan harcayan çiçeğim; ben o deli zamanları çoktan geçtim.. Allah korkusu olmalı insanda.. Eğer o korku olmazsa insanda, çok değil, 100 liraya bile aklına gelmeyecek kötülükler yaptırabilirsin üçüncü şahıslara.. Gençmiş, kabadayıymış, arkası varmış, ağaymış, paşaymış; bunlar boş şeyler inan.. Arkası olan, ağa olan, paşa olan tek gerçek vardır ve onun adı paradır..

     Para denilen kötülük kaynağı ile ancak Allah korkusu ile savaşabilirsin.. O korku ile başkalarından korkarsın, arkandan küfür edilse bile "eyvallah" dersin, çekinirsin, bir köşeye sinersin.. Evet, belki bu sebeple en yakınlarının senden vazgeçtiğini izlersin.. ama..

     ...ama huzurlu olursun çiçeğim.. Yatağa başını koyduğunda, huzur içinde uyumak nasıl güzel bir his biliyor musun..? Ne sigara, ne içki, ne eroin ne de sevdiğini söylediğin kadın huzur verir insana.. İnsana huzur veren, Allah korkusudur sadece..