Tuhaf tuhaf konuşacak, olur-olmaz zamanlarda gülecek , birden kahkaha atmaya başlayacak, sonra aniden ağlayacak-gözyaşı dökecek, derken yerlerde yuvarlanacak, her geçen saniye kendimden uzaklaşacak ve daha fazla delirecektim..
...Ne güzel olacaktı.. Delirecektim.. Kendimden geçecektim.. Deli deli dolaşacaktım ortada.. Heveslenmiştim delirmek için.. Tüm hazırlıklarımı yapmıştım.. Dünyanın en harika delisi olacaktım.. Mutlu olacaktım.. Parmakla gösterilen bir deli olacak ve deliliğin hakkını verecektim..
...Sonra sen çıktın.. Öyle güzel çıktın ki... Öyle güzel çıkageldin ki hayatıma.. Öyle güzel gülümsedin ki bana.. Öyle güzel tuttun ki ellerimi.. Öyle güzel öptün ki beni.. Artık ne delirmeyi düşünebiliyorum, ne de olumsuz başka bir şeyi.. Kendimden kopmak şöyle dursun; kendimi nasıl bulurum diye didinip duruyorum.. Kendimi arıyorum, kimsenin aramadığı sokaklarda.. Artık delirmek aklımın ucuna bile gelmiyor.. Seni nasıl mutlu edeyim, benim yanımda nasıl huzurlu olasın diye, dünyanın en akıllı insanı olmak için çalışır oldum.. Doğru yaşıyor, doğru çalışıyor, doğru nefes alıyorum.. Tanımadığım insanlarla konuşmuyor, komşunun sıska çocuklarını rahatsız etmiyor, karşıdan karşıya geçerken sağa-sola bakıyor, gece uyumadan önce sütümü içiyor, dişimi fırçalıyorum.. Yaşlı insanlara hürmet ediyor, kimseyle kavga etmiyor, kimseye kötü bir söz söylemiyorum.. Misketlerimi bile paylaşıyorum; misketi olmayan çocuklarla.. Öyle güzel şeyler yapıyor, öyle doğru yaşamak için çabalıyorum ki...
...Oysa delirecektim.. Parmakla gösterilen, dünyanın en harika delisi olacaktım.. Derken sen çıkageldin; beni yazı yazmaya teşvik ettin.. İşte şimdi yazıyorum seni; yazıda bulabildin mi kendini..?
2 Yorum:
sürekli aynı cümleyi kurmuşsun gibi geldi ikinci paragrafta fakat işlemeye çalıştığın o duygu hoşuma gitmedi desem yalan olur
Sürekli aynı cümleleri kurma eylemini çok yapıyorum, evet.. Bu biraz benim kalın kafalı olduğumdan; öncelikle kendimi ikna etmeye çalışmak gibi bir şey..
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.