Evcil..

 Ne kadar evcil biri olduğumu tahmin bile edemezsiniz.. Eskiden hiç değilse sokaklarda gezer, bir nebze de olsa stres yükünü boşaltırdım.. Şimdi dışarı çıkasım yok, çıksam bile daha fazla stres yükleniyorum.. Evde bulduğum huzuru hiçbir yerde bulamıyorum.. Bir insanın hâyâli, eve gidip uzanarak televizyon seyretmek olur mu..? Benim hâyâlim tam da bu işte.. Neyse..

Yazacak ve anlatacak hiçbir şeyim yok... Evden işe, işten eve gel git yapıyorum.. Hoş, anlatacak şeylerim olsa bile kime ne anlatacağım ki..? Herkesin derdi dünya kadar.. Kim kimi gerçekten dinliyor, kim kimi gerçekten önemsiyor ki..? Birine güveneceksin de, içini dökeceksin de, seni can kulağıyla dinleyecek de, yargılamayacak da... Ölme eşeğim ölme..

Hayatımdaki en önemli şey televizyon.. Varın gerisini siz anlayın işte..