Memlekette iken, yataktan kalkıp biraz o kıyafetlerle oturduğumda, annem veya babam "Biri gelir, ayıptır, kalk kıyafetini giyin" derdi.. Ben de kalkıp pantolon, kazak/gömlek gibi şeyler giyer, uyuyana kadar evde o rahatsız kıyafetlerle otururdum..
Şimdi öyle mi..? İşten gelir gelmez üstümü değişir, en rahat kıyafet neyse onu giyerim.. Hatta ilginçtir, yeni ve dar pijamalarla/eşofmanlarla asla rahat edemiyorum.. Giyindiklerim eski, yırtık-pırtık ve oramı-buramı kapatacak kadar geniş olmalı illaki.. Yoksa bir türlü rahat edemiyor, istediğim kıvraklıkta olamıyorum..
Evet, biliyorum, tuhaf bir durum ama ne yapalım, ben de böyle bir manyağım işte..
6 Yorum:
Bu konu üzerine farkında olmadan donsal sorunlarda değinmişim. Evet rahatlık vazgeçilmezim. Aslında yeni moda akımları da rahatlık üzerine çalışılıyor
İşten eve gelip, o dört duvarın arasına girmiyor muyum; daha rahatı yok..
:) oysa benim tüm mesai evde.
Tüm gün evde olmak değil de, dışarıda olduktan sonra eve sığınmak mutlu ediyor beni..
Aynı mevzu aslında. Sığınağında özgür, rahat ve sınırsız olmak
Tam da böyle oluyor..
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.