...Ama sen yoktun.. Hâyâllerin vardı, hissettirdiklerin vardı, kokun vardı, güzel ama hüzünlü yüzün vardı, beyaz ve pürüzsüz tenin vardı, içten bakışın vardı, ruhumu sevişin vardı, bana sahiplenişin vardı; sen yoktun..
Ey hüzünlü gözleriyle kalbimi sahiplenen kadın; anlatsana bana, olmadığın bir yerde, nasıl bu kadar olabiliyorsun..?
0 Yorum:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.