Hayat Denilen Şey, Yalnızlıktır Aslında..

Dünyada yapayalnız yaşıyoruz farkında mısınız..? Belki biraz aileniz yanınızda oluyor ama genel olarak yalnız doğuyor, yalnız yaşıyor, yalnız ölüp gidiyoruz..

 Sizinle ilgili kurulan her söz, her eylem, her cümle gelip geçici.. Tek başımıza soluk alıyor, tek başımıza hastalanıyor, tek başımıza deniz kenarında hayatı düşünüyor, tek başımıza ölüp gidiyoruz..

Varlığımız, kimsenin umrunda bile değil aslında.. Koskoca galakside, bir toz tanesi bile değiliz.. Beklentilerimiz, hâyâllerimiz var ama ruhumuz yapayalnız bizim.. Haliyle beklentiler de, hâyâller de yalnızlığın bir oyunu bize.. Yalnızlık, bizi ayakta tutmak için ara ara hâyâller kurduruyor, sonra da şiddetli bir tokatla hakikati hatırlatıyor..

Dikkat edin; en iyi türküler, en iyi filmler, en iyi şiirler, hep yalnızlık üzerine olanlar.. Bize bizi anlatıp, yerimizi ve esasında ne kadar yalnız olduğumuzu hatırlattığı için seviyoruz onları..

Yaptığımız işler, hayatımıza giren tüm insanlar, yalnızlığı unutmak için aslında.. Oysa ne kadar çalıșırsan çalış, hayatına kimi alırsan al; unutamıyorsun yalnızlığını..

Yalnız geldin,
yalnız yaşadın,
yalnız ölüyorsun..