Ağır adımlarla eve girdim, kapıyı kapattım.. Adını bir daha seslendim.. Yine sessizlik tarafından cevaplandım.. Balkona çıktım.. Güneş, daha o saatte, birden tüm yakıcılığıyla yüzüme çarptı.. Elimde olsa, hiç korkmadan ben de ona çarpardım.. Kadınım aşağıdaydı.. Elinde bir çanta vardı.. Arabanın açık olan bagaj kapısından, çantayı bagaja yerleştiriyordu.. Bağırsam, belki sesimi duyabilirdi.. Bağırmadım.. Çantayı yerleştirdikten sonra kendisi bindi arabaya.. Motorun çalışma sesi duyuldu.. Araba, hafifçe hareket etti.. Sonra hızlandı.. Köşebaşına kadar takip ettim, sonra kayboldu..
Balkondan içeri girdim.. Balkon kapısını kapattım.. Birkez daha adını seslendim.. Yine sessizliğin sesi tarafından cevaplandım.. Odalara baktım.. Olmadığını biliyordum.. Banyoya baktım.. Olmadığını biliyordum.. Dış kapıyı tekrar açıp etrafa baktım.. Olmadığını biliyordum.. Bakabileceğim her yere baktım.. Oysa hiç bir yerde olmadığını biliyordum.. "Gitti.. Gitti.. Gitti.. " diye mırıldandım.. Sonra bir kez daha adını tekrarladım..
Beni, güneşli bir günde terketti sevdiğim kadın.. Sabah saat yediyi onaltı geçiyordu.. İsteseydim "Gitme..! " diyebilirdim.. Oysa ben sevdiklerimin ardından hiç "Gitme..! " diyemedim..
5 Yorum:
Sen roman yazmalisin (!) Ortalikta yazarim diye dolasan bir suru insanin yaninda sen bir kitap yazmalisin.yillardir soyluyorum sana. Baska da bir sey demiyorum.:)
Bunu gerçekten mi söylüyorsun bilmiyorum.. Ben, neden, öyle basit bir yazı okur gibi okuyorum, anlamıyorum..
Son derece samimiyim.sana daha once de soylemistim bunu cok kez.ama sen de haklisin basit gormekte cunku daha iyisini yazabileceginin farkindasin.
Son derece samimiyim.sana daha once de soylemistim bunu cok kez.ama sen de haklisin basit gormekte cunku daha iyisini yazabileceginin farkindasin.
Tabii tabii.. Nasıl yazarım ki anlatamam:)
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.