Benim yerim, büyük kalabalığın içinde saklanabileceğim Şehr-i İstanbul..
Tanıdık hiç kimse olmasın hayatımda.. Cevap veremediğim sorular sormasınlar bana.. Amcamın evinden, sorulardan kaçmak için ayrılmak zorunda kalmayayım.. Yıllar evvel ölen o gencin çektiklerini bir kez daha yaşamayayım.. İçimde, her gün bir kez daha kanayan yarayı kimseye kaşıtmayayım..
Benim yerim Şehr-i İstanbul.. Artık buraya ve bu insanlara ait hissetmiyorum kendimi.. Çocukluğumun bittiği gün masumiyetimi ve ata toprağı olan bu şehre olan aidiyetimi kaybettim..
Yıllar evvel selâsını okudular umudumun; bu sebeple hep olmayacak hâyâllerin peşinde koşuyorum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.