Burnum mu kapandı da artık kokunu alamaz oldum..?
Gözlerim mi bozuldu da seni her ânımda yanımda göremez oldum..?
Sen yokken bile vardın bende.. Sadece gözümün önünde değil, ruhumda, bedenimde.. Her ânımda, her saniyemde...
Peki şimdi ne oldu..?
Yokken var olan sen, yokluğa mı karıştın..? Artık bir başkasının rüyalarına giriyor, bir başkasını mı heyecanlandırıyorsun..? Sen de mi, hâyâlimde olduğunu, esasında var olmayan biri olduğunu anladın..? Sen de mi gerçek hayatın gerçekliğinde kayboldun..?
Gözlerimi kapatınca neden görmüyorum seni..? Teninin kokusunu neden alamıyorum..? Neden her gittiğim yerde sen varmışsın gibi davranamıyorum..? Neden her geçen gün, varlığının yokluğa dönüşmesine tanık oluyorum..?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.