Özgür Evcil..

Dışarıdan eve geliyor, üstümü-bașımı değiștirip, sere serpe kanepeye uzanarak televizyonu açıyorum ya; zihnimde anında Zülfü Livaneli'nin sesi beliriyor : "Ey özgürlük..." 

Evden aldığım huzuru ve özgürlük hissini, şuana kadar hiçbir yerde ve hiçbir kimsede bulamadım.. 

Evcilim ben ya.. Ciddi ciddi evcilim.. Evcil oldukça da hürriyetim artıyor..