Çarşamba Akşamı Saat Dokuzda..

Oysa seninle ilgili ne hâyâllerim vardı benim..
Çarşamba akşamı saat dokuzda, bir kadının göbeğine boşalarak, bütün umutları tükettim..

Boşalmadan önce azmıştım, beynimi kullanamıyordum, kalbimi ve vicdanımı kilitledim; sen hiç aklıma bile gelmedin.. Boşaldıktan sonra pişmanlık kapladı her bir zerremi.. Oysa artık iş işten geçmişti..

Vücudumdan çıkıp da kadının tenine değen her bir damla sıvı, seninle ilgili bir hâyâlimin sonlanmasıydı..

İlk damla, beni sevme ihtimali umudunun tükenmesiydi..
 Sonra mutlu bir yuva hâyâlim çıktı içimden..
Daha sonra evde koşuşan, sana anne diyen çocukların hâyâli birer ikişer aktı bedenimden..

Çarşamba akşamı saat dokuzda, yatakta çırılçıplak uzanmış bir kadının göbeğine boşalarak vazgeçtim tüm hâyâllerimden..