Son Yazı..

Yıllardır bekledim..

Arkadaş ve ailenin yanında görünmek için bekledim..

Göğsünü gere gere herkese anlatacağın biri olmak için bekledim..

Ailemle tanış, konuş, gel-git, ye-iç diye bekledim..

Tüm sıkıntıların bitsin, tüm sorunların hallolsun diye bekledim..

Gönlünde bir yer edineyim diye bekledim..

Sevilmek için bekledim..

Olmadı, başaramadım..

Eyvallah, artık kabulleniyorum..

İşte seni son kez yazıyorum.. 

(Yani... inşaallah)

"Artık yaşlandım, kalbim tekliyor, bu saatten sonra hiçbir şey olmaz benden" dediğim bir ânda çıktın karşıma.. Ne de güzel çıktın.. Öyle bir çıkıştı ki bu, duygudan duyguya savrulurken buldum kendimi..

Değersiz ruhuma kattığın tüm güzellikler için teşekkür ederim sana..

Eyvallah..