Vayy bee..
Kırkbir yaşını görmek de varmış kaderde.. Şükürler olsun bu nefesi veren Rabb'ime..
İzne çıktım..Hem de işlerin en yoğun olduğu bir zamanda..
Bu benim için bir milat.. Zira işlerin yoğun olduğu bir zaman diliminde daha önce hiç izne çıkmamıştım.. Bu izin sayesinde yavaş yavaş işleri umursamayarak, daha doğrusu önceliği işlere vermeyerek, kendi hayatıma öncelik vermeye başlamış olacağım..
Nereye gideceğim, ne yapacağım hiç bilmiyorum.. Belki tüm gün evde yatacağım, belki yeniden işyerine çağıracaklar.. Neler olacağını, Allah nefes verirse yaşayarak göreceğiz.. Ama şurası bir gerçek ki, bir yerlere gitmek istiyorum.. Misal bir kez bile Adalar'a gitmedim.. Niye..? Gidebilirim işte.. Veya yıllar önce gittiğim Bursa'ya bir kez daha gideyim.. Veya Bolu Abant'a.. Yani gideyim, gidebileyim bir yerlere ya..