Tehlike Çanları..

Seninle her geçen gün biraz daha mutsuzluğa çekiliyor, âtiye dair biraz daha karamsarlığa kapılıyorum..

Ben, benimle yaşayamazken, bir başkasıyla yaşama ve mutsuz olma fikrinin korkunçluğuna çözüm bulamıyorum..

"Her şeyi üzerine alma, şahsi algılama" diyorsun ya, her şeyi benimle ilişiklendirip, benden bağımsız her konuda suçlunun ben olduğumu hissettirmen çok can sıkıcı.. Sessiz kalsam bir dert, yorum yapsam bir dert, uzak dursam bir dert.. Ne yaparsam yapayım iş bana dönüyor..

Biliyorum istesen de kendine çekidüzen verecek durumda değilsin.. Ama şunu da biliyorum ki, ben de gülemez, mutlu olamaz, huzuru bulamaz oldum..