Eskiden bir eve misafirliğe gidilince, ev sahibi fotoğraf albümünü çıkarır, fotoğraflar misafirlere gösterilir, sohbetler o albüm etrafında ilerlerdi..
Evin küçüklerinin girmesi yasak olan, sürekli temiz ve düzenli bırakılan misafir odaları vardı..
Misafir gelince özel yemekler hazırlanır, misafirin eve bereket getirdiğine inanılırdı..
Peki şimdi..? Evine misafir gelen kaldı mı..? Misafir gelmesin diye kaç çeşit bahane sıralıyoruz..? Bereketi kaçar diye, misafir olmadan yemek masasına oturmayan bizler, şimdi misafirle birlikte yemek yiyebiliyor muyuz..?
Yıllar ne çok şey aldı götürdü bizden farkında mısınız..? Toplumsallıktan bireyselliğe geçiş yaptık.. Bireyselleştik, bireyselleştikçe bencilleştik.. Bencillikten de sıkıldık, neredeyse kendimize bile tahammül edemez olduk..
Hadi onlarca fotoğrafın olduğu bir albüm gösterin bana.. "Şu kim, bu neci?" diye sorular soralım birbirimize.. Bencil ve yalnız hayata veda edelim.. Tomurcuklu çayı beraber içelim..
0 Yorum:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.