Hızla geçip giden günler.. Bir yerden tutunmaya çalışıyoruz, ellerimizde boşluktan başka bir şey yok.. Boşluğu tutuyor, boşluğa sarılıyor, bomboş hâyâller kuruyoruz..
'Karanlığın sesi var' derler.. Boşluğun sesi yok mu peki..? Ellerimdeki bu ağırlık, kulağımdaki bu uğultu ne öyleyse..?
8 Yorum:
Konuşmuyor mu senin boşluk? Sadece avuçlarında uğulduyor mu?Hayret! Oysa biz benim boşlukla ne maceralar yaşadık bir dönem. Sonra kızdı gönül koydu herhalde dolmaya karar verdi
Sen o boşluğu doldurmanın yolunu bulmuşsun.. Benimki beni çok sevdi; her geçen gün biraz daha büyüyor..
Hangisi daha iyi. Dolması mı büyümesi mi
Ben her olayın karanlık yanını gören biriyim.. O sebeple hiçbir olaya iyi gözle bakamıyorum..
Hangisi daha karanlık
O ân hangisini yaşıyorsam o daha karanlık..
Karanlığa endeksli bir düşünce biçimi
Ne yazık ki..
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.