Ömür boyu ehliyet alamayacağım artık neredeyse kesinleşti.. Çünkü ben engelliyim, yarım biriyim, devletimize göre işe yaramaz, 2.sınıf bir mahlûkatım.. "Yapabilirim" desem bile, dediğimin bir anlamı yok, onlar beni benden daha iyi biliyorlar; "yapabilirim" diyerek, onlara göre yalan söylüyorum..
Bu ülkede bana verilen, kıytırıktan bir iş, sivrilmeden ve ses çıkarmadan yaşayabileceğim zavallı bir hayat... Daha fazlasını istemeye hakkım yok benim..
Bu ülkede devlet de, insanlar da asla normal bir birey gözüyle bakmayacak bana.. "Yaratık" doğdum, "yaratık" olarak öldürecekler beni..
"Kahrolsun" demek istiyorum, kimseye kıyamıyorum.. 'O halde ben kahrolayım' diyorum..
...............................
Duramıyorum, inanın duramıyorum.. Kaç gündür kafamı yarana kadar duvarlara vurasım, bana "yapamazsın" diyenlere bir şeyler yapasım var..
Duramıyorum..! Yapamıyorum..! Sessiz kalamıyorum..! Kabullenemiyorum..! Sabredemiyorum..! Toparlayamıyorum..! Tam anlamıyla kafayı yiyorum..!