Duygusal boşluk böyle bir şeymiş demek ki..
Sabah seni düşünerek uyanmıyor, gece senin hâyâlinle uyumuyorum.. Gözlerimi kapatınca artık aklıma gelmiyorsun.. Türküleri seni düşünerek dinlemiyor, gittiğim yerlere seninle gitmenin hâyâlini kurmuyorum..
Böyle olmamalıydı hiçbir şey.. Ben bu kadar boşlukta kalıp da, sensiz günlere uyanmamalı, yolumu senden ayırmamalıydım..
Bir büyük boşluğa düştüm.. Sanki hiç yaşamıyormuşum gibi.. Sevdasız insan, nefes aldığını iddia etmesin.. Nefessiz kaldım..
0 Yorum:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.