İnsansız Günler..

İnsanlara dayanamıyorum.. Hem de hiç kimseye.. Sese, gürültüye, kargaşaya, insanların nazına, kinine, dedikodularına..

Sonsuz sessizlik, sonsuz sorumsuzluk, sonsuz kimsesizlik istediğim zaman dilimindeyim.. Çevremde sadece emirlerime "tamam" diyecek robotlara ihtiyacım var benim.. 

Çevremde tek bir olumlu veya beni gülümsetebilen insan yokken, n'olur insanları uzak tutun benden..



0 Yorum:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.