Saate baktım..
Mesai ilerlemiyordu..
Hava kapalı idi ama yağmur bir türlü yağmıyordu..
Masam karmakarışık, evraklar imzasız bekliyordu..
Duramadım işyerinde..
Önce bahçede buldum kendimi, sonra markette.. En son yürürken gördüm kendimi çiseleyen yağmur eşliğinde..
Bakın, abartmıyorum, yağmur adı altında yumruk yağıyordu bana.. Şükür o yumrukları ruhuma indiren Yaradan'ıma..
2 Yorum:
Gercekten de öyle, bircogumuz için...
Huzuru hiç bulamayacak mıyız yani..?
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.