Hayata Fazlalık..

 Öyle bir yalnızlık hissi sardı ki içimi, akşam saat onbirde sokağa attım kendimi.. 

Kimse olmaz, herkes evindedir diye düşündüm ama neredeyse sokaklar doluydu.. İnsanlar eşleriyle, dostlarıyla yürüyüşe çıkmışlardı.. Evin az ilerisindeki park bile insan kalabalığı içindeydi.. Oynayan çocuklar, yeşile kilim serip mangal yapan, semaverde çay demleyen, çekirdek çıtlayan insanlar doldurmuştu her yeri.. 

Yalnızlık hissinden kurtulmak için çıktığım sokakta, kendimi iyice yalnız hissedip, yarım saat geçmeden eve attım cüssemi.. Sonrasında hemen yatağa geçtim.. 

Artık biliyorum; ben bu hayata fazlalığım..