Yorgun Romantik..

"Yorgun savaşçı"  
     Bu ismi, bir yerde mi okumuştum, yoksa bir film ismi miydi, belki de okuduğum kitapların birindeki cümlenin içinde geçen bir sıfatlandırmaydı; hatırlamıyorum.. Bu sıfatı birçok insandan da duymuşumdur.. Nedense insanlar kendilerini yorulmuş bir savaşçı olarak görüyorlar.. Nedense herkeste bir savaşçı ruhu var.. Ben ise, kendimi, tarih kurulduğundan beri, yorgun romantik olarak görmüşümdür..
 
     ...Evet, ne yazık ki, hiç bir erkeğe yakışmayacak kadar romantik bir karaktere sahibim.. Doğduğumda, kulağıma ezan okunurken, romantizmi yakalamış biriyim.. Günlük hayatta yaşanan her olayda, romantizmi görebilme yeteneğine sahibim.. Düğünde, cenazede, biri su içerken, güvercin kanat çırparken, sevişirken, sövüşürken ve hatta yürürken bile romantizmi yakalayabiliyorum..
 
     Zannedilmesin ki, romantik insanlar, sert, tutucu, asabi olamaz.. Sert, tutucu ve asabi olduğum kadar romantik biriyim de..