Kaleme Sarılan Yalnızlık..

Oysa tüm günahlarımdan ve mutsuzluğumdan kurtulmak için, içimdeki tüm kötülükleri bertaraf etmek niyetiyle, başımı dizlerine koyup, doya doya ağlayacak ve seninle güzel bir hayata adım atacaktım.. Kim bilir, belki, roman kahramanı gibi bir ismi olacak olan Ali Turan, ağlıyorum diye gelip yanağıma bir öpücük konduracak, "babbaa" diyerek, bu güne kadar en büyük beklentim olan huzurun kapısını aralayacaktı.. Belki sen bana bir türkü söyleyecek veya bir şiir okuyacaktın o ara.. Belki de tam o anda, hamile olduğunu söyleyecektin kulağıma..


...


Ah şu salakça hayallerim.. Her defasında yer ile yeksan olmasına rağmen bitmeyen umutlarım.. Kaleme sığınmak zorunda kalan yalnızlığım.. !








0 Yorum:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.