Ne yapacağını bilmeyen, her geçen gün sabırsızlanan, morali bozulan, karamsarlığa kapılan aile bireyleri...
Akıp giden hayat, gülen insanlar, düğünlerinde beni de görmekten mutlu olacağını söyleyerek davetiye getiren düğün sahipleri...
Hamile olduğunu söyleyen, dünyaya yeni bir çocuk ve dolayısıyla yeni bir umut getireceğini söyleyen arkadaş...
Edilen dualar, dökülen gözyaşları, hercümerc olan ruh, okunamayan kitaplar, gezilemeyen şehirler, geçip giden gençlik, "babama ihanet mi ediyorum" diye düşünüldüğünden söylenemeyen türküler, gülümserken bile iki kere düşünen ben...
Hayat o kadar karışık ki şu sıralar.. Hayr bildiklerimizden şer, şer bildiklerimizden hayr çıkıyor sürekli.. Ne yapacağımı bilmez bir haldeyiz.. Keşke gerçekten Müslüman olsaydık da kendimizi Rabb'e teslim etmesini bilse idik..
Şükür Rabb'im..Şükür Sana.. Her ne verdiysen şükür Sana..
Sana gerçekten teslim olan, kâmil Müslümanlardan eyle bizi ne olur..
