Camiide Bir "Baba", Hakikatle Baktırır Hayata..

Tam herşey yolunda gitmeye başlamışken, bir yatsı vakti, camiide, küçük bir çocukla namaza gelen adamı görüyorsun ya... Herkes sessizce namazda Allah'a yakarır, kimseden ses çıkmaz iken, çocuğun "Baba.. Baba.." diyerek, babasının dikkatini çekmeye çalıştığına kulak misafiri oluyorsun ya... İşte tam o anda yeniden farkediyorsun yalnızlığını ve hayatın senin için acı veren gerçek taraflarını.. O zaman anlıyorsun, gülümsemelerin, umutların, insanlarla iletişimin yalandan ibaret olduğunu.. Bir minik çocuğun, camiide, iki kere "baba" demesi, senin otuzüç yıllık hayatını beyhude geçirdiğinin, bir kelime ile hercümerc olacak kadar boş insan olduğunun kanıtı olsa gerek..