Dövme..

Kendimizi artık yeterince ifade edemiyor muyuz..? Hayatımız tamamen sanallaştı da yüz yüze geldiğimiz insanlarla sohbet edemiyor bir hale mi geldik.. ?


Dün Mecidiyeköy'deydim, sonra Kadıköy, sonra Eminönü, sonra Bakırköy.. Alışveriş yaptım, gezdim tozdum, kendi başıma bir şeyler yapabilmenin zevkine varmak istedim.. Gezdiğim süre boyunca, dikkat ettim de, kadınlar çoğunlukta olmak üzere, sokaklarda ne çok dövmeli insan var öyle.. Eskiden kola veya bacağa birkaç basit şekil çizilirken, şimdi hemen her yere şekiller çizilmeye ve hatta yazılar yazılmaya başlanmış.. Kola, sırta, bacağa, göğüs arasına, kalçaya.. İnsanlar, başka insanlara kendilerini anlatma derdine girmişler de, vücudunun bir başından öteki ucuna doğru şekiller çizmeye başlamışlar.. Kendini, bir başka insana anlatmak isteyen, ancak dile gelemeyen, o kadar çok insan var ki; dün, boynunun her tarafına anlamlı kelimeler yazdırarak sokakta dolaşan insanlar gördüm.. 


Kendimizi, hiç tanımadığımız başka insanlara anlatmaya ne kadar da hevesliyiz öyle.. Kendimizi dövmeler aracılığı ile ifade etme isteği neden ki, neyin eksikliği, neyin çaresizliği..?