Gözyaşının Sesi..

 
     Gecenin bir yarısı, tuhaf ve korkutucu sesler geliyor şehrimin sokaklarından.. Herkes uyuyor, ben uyanığım.. Hiç kimse bu sesleri duymuyor;herkes rahat ve huzurlu.. Bir tek ben duyuyorum.. Ben de kimseye, bu sesleri duyduğumu söylemiyorum..
 
     İlginçtir, çok uzun zamandır hiç bir şey için ağlamadım.. Zaten günlerdir bu sebeple yakınıyorum ya.. Bana hiç olmazsa kalbimin ve vicdanımın olduğunu hatırlatan, kalbimin ve vicdanımın sesi olan gözyaşlarımı kaybettim..
 
     Kalbimin ve vicdanımın sesini duyamadığım için olsa gerek; gecenin bir yarısı, tuhaf ve korkutucu sesler geliyor şehrimin sokaklarından.. Neyse ki herkes uyuyor, benden başka.. Ben de korkuyorum işte...