Ruhunu Sevdiğimin Hâyâli..

 

Dedim ki : 

Ruhunu sevdiğim.. Sevaplarımın mükâfatı.. Sesine, kokusuna, duruşuna, bakışına, bedenine hasret kaldığım.. Kurban olurum senin güzelliğine.. Duruşuna.. Oturuşuna.. Saçına.. Ne kadar da hasret kalmışım öyle sana..

...Ama artık bana, n'olur yazma.. Çizme.. İçim gidiyor zaten.. Özlem hislerini tüm bedenimi esir almış zaten.. Hem sen, hem ben, yeni bir hayat kuralım.. Sen böyle yazdıkça, ben, ben olmaktan çıkıyorum.. Dün gece mesaj geldi ve heyecandan uyuyamadım saatlerce.. Dün geceden beri durgunum, üzgünüm, hasretim.. Beni böyle eksik ve çaresiz bırakma olur mu..? Hazır sensizliğe alışmış ve sensiz hâyâller kurabiliyorken, benimle iletişime geçip de yeniden hayatımdaki dengeleri sarsma.. Ben, seni, hayatımın her anında, en özel yerinde saklayacağım sen olmasan bile..

...Ama görünen o ki; bu hayatta bizim birleşmemize imkân yok.. O zaman izin ver, birbirimizden uzak kalalım.. Arayıp sorma ve aylar sonra böyle fotoğraflar gönderip de benim dengemi sarsma, n'olur..

Umarım anlarsın beni.. Umarım..
Umarım durumumun ne kadar içler acısı olduğunu görür ve beni böyle iki arada bir derede bırakmazsın.. Beni artık anla n'olur..

Allah her daim yar ve yardımcın olsun.. Benim için o kadar kutsal bir yerdesin ki; dilerim bu kutsallığını görebilecek birini bulursun..

         

Dedi ki :
Gözümün nuru.. .Hasretim.. Sevdiğim.. Ömrüm.. Kendimi aylardır tutmaya çabaladım, durdum.. Sana ulaşmayacağını düşündüğümden, mesaj yazdım, durdum.. Aklım-fikrim, senin bende olduğu gibi, seninle dolu..

Neyi, ne kadar söyleyeyim, bilmem.. Hasretim sana.. Hem de nasıl bir bilsen.. !

Gül yüzlüm, senin gönlünde olmak nasıl bir duygu; hiç bilemezsin...