Bu Şehirle Yollarımızı Ayıralım..

İzin verin de gideyim bu şehirden n'olur.. Şöyle deniz kenarında, küçük bir yere gideyim.. Tamam, seviyorum çoğu zaman Şehr-i İstanbul'u ama nefret edince de tam ediyorum.. İzin verin de bu şehirden gideyim n'olur..  Artık bu şehirde yaşamak istemiyorum.. Sanki tüm mutsuzluğumun, hayal kırıklıklarımın sebebi bu şehirmiş gibi.. Ne zaman bir şeye canım sıkılsa; bu şehri suçluyorum.. Artık o da beni sevmez oldu zaten.. Bu şehirde beni tutan bir şey yok ki.. Bırakın gideyim n'olur..








3 Yorum:

Git ya hu git tutan mı var :))
Güzel olur, da bıraksak da sen gidemezsin ki.

 

ee tamam işte iznin de varmış git gez dolaş sonra dön evine.senin yurdun burası yahu nerden çıktı şimdi buyer değşikliği diyeceğim de sen arada bu fikre,hisse kapılıyorsun.sonuçç; istanbula aitsin... tüm güzelliklerinin tadını çıkarmayı seversin... gitsen gitsen tatil için bir yerlere gidersin. öyle olmalı yani...öyle olsun...

 

bir hayal kur:
Tutan var işte.. Annem babam.. Yoksa çoktan gitmiştim..

Kelimelerle Dans ;
İstanbul'a ait değilim aslında ama anneme ve babama aidim.. Hayatımın her anında olduğu gibi yine onları düşünmek zorundayım..

 

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.